به گزارش پايگاه اطلاع رساني حج، اسلام براي كار و فعاليت ارزش بسيار والايي قائل است، به گونه اي كه كار كردن را از بزرگ‌ترين عبادت‌ها و وسيله اي براي تقرب به پروردگار بر شمرده است؛ تا آنجا كه قرآن مجيد در سوره نجم كاركردن را با ارزش مي‌داند و مي‌فرمايد: «نيست براي انسان، مگر بازتاب عمل و واكنش كارش. سپس، به پاداش كامل‌تري خواهيد رسيد».

حضرت پيامبر گرامي اسلام (ص) در حديثي فرمودند: «إنَّ مِنَ الذُّنُوبِ ذُنُوباً لا يُكَفِّرُها صَلاهٌ وَ لا صَدَقَهٌ، قِيلَ يا رسولَ اللهِ فَما يُكَفِّرُها قالَ الهُمُومُ في طَلَبِ المَعِيشَهِ -

بعضي از گناهان به وسيله نماز و صدقه هم آمرزيده نمي‌شوند. سؤال شد يا رسول الله! پس چه چيز موجب آمرزش آن است؟ فرمود: جديت و تلاش در طلب معيشت.»

و در جاي ديگري كار و تلاش را از اركان عبادت دانسته و فرموده اند: «اَلْعِبادَﺓُ عَشَرَﺓَ اَجْزاءٍ تِسْعَﺔٌ مِنْها في طَلَبِ الْحَلالِ -

 عبادت ده جزء است كه نه جزء آن در كار و تلاش براي به دست آوردن روزي حلال است.»

امام علي (ع) با تاكيد بر نقش كار و تلاش مي‌فرمايند: عَلَيكُم بالجِدّ والاجتِهاد والتَأهُّب والاستِعداد -

بر شما باد به تلاش و سخت‌كوشي و مهيا شدن و آماده گشتن.

از سوي ديگر بي كاري و تن آسايي در دين اسلام مورد نكوهش هست تا آنجا كه

حضرت علي (ع) فرمودند: «مَنْ دَامَ كَسَلُهُ خَابَ أَمَلُه -

كسي كه پيوسته تنبلي كند، در رسيدن به آرزويش ناكام ماند.»

در حديثي از رسول اكرم (ص) نقل است كه ايشان كار را برترين عبادت و بهترين راه رسيدن به سعادت معرفي مي‌كند و مي‌فرمايد: «نود درصد راه تقرب، به كار منتهي مي‌شود».

حضرت پيامبر (ص) در سيره عملي خود ضمن انجام مسئوليت خطير رسالت، در مواقع مختلف و با توجه به شرايط و نيازها و ضرورتهاي جامعه، به كار و تلاش مي‌پرداخته اند.

روايت است از حضرت علي (ع) كه درباره كار و تلاش حضرت محمد مصطفي (ص) چنين فرمودند: هنگام كندن خندق همراه پيامبر (ص) بوديم كه فاطمه (س) در حالي كه تكه ناني با خود داشت نزد پيامبر (ص) آمد و آن را به پيامبر (ص) داد. پيامبر (ص) فرمود: اين چيست؟ حضرت فاطمه (س) گفت: قرص ناني است كه براي حسن و حسين آماده كرده بودم كه قسمتي از آن را براي شما آوردم. سپس پيامبر (ص) فرمود: اين اولين غذايي است كه بعد از سه روز مي‌خورم.

اين حديث نشان دهنده اين واقعيت است كه حضرت خاتم الانبيا (ص) خود براي كار و فعاليت اهميت ويژه اي قائل بودند تا آنجا كه ايشان با گفتار و اعمالشان مسلمانان را به كار و فعاليت تشويق مي‌كردند با اين هدف كه جامعه اسلامي با اشتغال به كار از استقلال و رونق اقتصادي برخوردار گردد.

منابع

عيون اخبارالرضا

مستدرك الوسائل

نهج البلاغه