به گزارش روابط عمومی سازمان حج وزیارت،متن پیام علی رضا رشیدیان به شرح ذیل می باشد:
در میان درب قفل زده خانه نور آنجا که باب جبرائیل خوانندش و کمی آن سوتر،بقیع؛ این خاک غریب مانده ام.
از آن خانه که اینک غریب تر از هر جایی است دلم به سوی این غربتکده پر می کشد اما در این بقیع غریب بر کدامین شهید بگریم.
در این غروب دلگیر بر کدامین سنگ نانوشته دست نهم و بخواهم به خود وا نرهاندم.
شاید قبری و سنگی نباشد اما زیارت کنندگانش به شمار تمامی انسان های پاک ، خالص و دوستداران نیکی ها، خوبی ها و اهل بیت عصمت و طهارت (ه ) است.
نه فقط بقیع و مدینه که همه جا عطر و نشان او را دارد، بانوی بی نشانی که از سیطره جفاها و ظلم ها در غربت غریبانه مدینه سر بر دامن ابرمرد تاریخ نهاد و به جوار حق شتافت.
او عصاره عصمت، ترنم صداقت ، آیینه پاکی، کوثر ولایت، رایحه صبح صادق ، ام مهربانی، جاریه مرضیه و سرچشمه درخشان فضیلت و تقواست که در طول تاریخ انسانیت نوای مادرانه و درخشش رحمت وجود مبارکش به عنوان برترین زنان عالم بر بلندای عرش و تارک تاریخ انسانیت طنین انداز بوده و خواهد بود.
"فاطمه؛ فاطمه است" بی آنکه برای اثبات بزرگی ها و عظمت وجودی اش نیازی به عناوینی چون دختر نبی الله، همسر ولی الله، مادر حسنین و سلسله نورانی امامت باشد.
هر چند داشتن تمامی این عناوین خود یعنی آنکه باید انسانی بی همتا با ارزشهای والای الهی بود تا بتوان دختر خاتم پیامبران و همسر اسطوره خوبی ها ، ارزش ها و مادر بزرگی ها و نیکی بود.
آری فاطمه؛ فاطمه است این انسیه حورا، این گوهر درخشنده عالم وجود ، این مادر فضیلت ها و پاکی ها، او که وجودش سایه ای از رحمت و مغفرت، رافت و لطافت نیکی ها بر آدمیان است.
فاطمه، فاطمه است از آن جهت که در طول عمر کوتاه اما گرانسنگ خود سندی از حقانیت اسلام و امیر المومنین علی (ع) بزرگترین حامی و پیشوای مظلوم دین بود که برخی در لباس اسلام ظلم ها و جفاها در حق مولاعلی ابن ابیطالب روا داشتند.
زهرای اطهر (س) با خون خویش مظلومیت علی (ع) یعنی اسلام ناب را مهر کرد و جاودانگی بخشید آنچنان که بهنگام خواندن خطبه در مسجد نبوی از عظمت و هیبت کلام اش نه فقط ستون های مسجد که عرش الهی به لرزه آمد اما دل این مردمان چنان در ظلمت تیرگی های جاهلیت پنهان شده بود که لطافت و هیبت سخنان بانوی آسمانی در آنان اثر نکرد.
آن حضرت هوشیاری مسلمانان و پیروی از خط اصیل دین را آرزو می نمود آنچنان که قبل از شهادت، مظلومیت امیرالمومنین علی (ع) و حق پایمال شده او که نشانه زیر پا نهادن دین خدا بود را در کنار همه غم و اندوه ناشی از رحلت پدر، بارها بر مردمان کور و کر آن فریاد کرد و بارها یادآوری نمود اما افسوس که همه بی اثر بود.
و اینک؛ در تیرگی شب در کوچه های بی قرار مدینه در سکوتی غمبار به آرامی می برندش تا آنان که دلش را شکستن و حرمتش نگه نداشتند بر پیکر مطهرش نماز نخوانند و قبرش را ندانند.
و چه سخت و دشوار است که یاس را در خاک دفن کرد و دشوارتر برای علی (ع) که تنها همسر و همراز و همتراز خود را وانهد و برود.
وسعت اشکم به غیر از ابر نیست - چاره ای غیر از نماز صبر نیست مرهمی خرج دل چاکم کنید - همرهان همراه او خاکم کنید
و اینک اسطوره خلقت ، ابر مرد تاریخ بر بوریای ساده فاطمه (س ) به تمنا می نشیند و صبر پیشه می کند.
آری او ندارد همراز اینک و غریب وارتر از همیشه باید تنهایی اش را در نخلستان های مدینه و چاه فریاد کند تا آن هنگام که سپیده روشن از ورای ابرهای تیره و تار بر بلندای قامت رشیدش نشیند و او را همنشین پیامبر (ص ) و کوثر ولایت فاطمه (س ) نماید.
هنوز نه فقط در میان بانوان سرزمینم که در بین تمام انسان های آزاده و هر آنکه به مهر مادرانه هستی بخش تو ای برترین بانوان عالم محتاجند سیره و روش زندگی فاطمی زنده است و فراگیر . آنجا که به مهر فاطمی دستی می گیرند و دلی شاد می کنند و حاجتی را روا می دارند تا دل بانوی دو عالم خشنود شود و به این خشنودی رحمت پیامبر رافت و رحمت بر عالمیان عطا شود.
«فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی ‏فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی»