نام های حضرت فاطمه سلام الله علیها :
رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله :
إنَّما سُمِّيَت ابنَتي فاطِمَةُ لأنَّ اللّه َ عز و جل فَطَمَها وفَطَمَ مَن أحَبَّها مِنَ النَّارِ.
دخترم به اين دليل فاطمه ناميده شده است كه خداوند عز و جل او و دوستدارانش را از آتش (دوزخ) به دور داشته است .
أمالي الطوسي : ۳۰۰ .
الإمامِ الصادِق عليه السلام :
لِفاطِمَةَ سَلامُ اللهِ عَلَيها تِسعَهُ أسماء عِندَ اللّه عز و جل : فَاطِمَةُ وَالصِّديقَةُ والمُبارِكَةُ والطّاهِرَةُ و الزَّكيَّةُ والرَّضيَّةُ والمَرضيَّةُ والُمحَدِّثَةُ والزَّهراءُ.
فاطمه عليها السلام، در نزدخداوند عز و جل نُه اسم دارد : فاطمه ، صدّيقه ، مباركه ، طاهره ، زكيّه ، رضيّه ، مرضيّه ، مُحدَّثه ، و زهراء .
أمالي الصدوق : ۴۷۴ / ۱۸ .
عَمَّارَةُ : سَألتُ أبا عَبدِ اللهِ عليه السلام عَن فاطِمَةَ لِمَ سُمِّيَت زَهراء ؟ فَقال : لأنَّها كانَت اذا قامَت في مِحرابِها زَهَر نورُها لأهلِ السَّماءِ كَما يَزهَر نورُ الكواكبِ لأهلِ الأرضِ.
عماره : از حضرت امام صادق عليه السلام پرسيدم چرا فاطمه را زهراء (درخشان) ناميده اند ؟ فرمود : چون وقتى در محرابش به نماز مى ايستاد ، نور او براى اهل آسمان چنان مى درخشيد كه نور ستارگان براى اهل زمين مى درخشد .
معاني الاخبار :۶۴ / ۱۵ .
فاطمه پاره تن پيامبر
رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله :
فاطمةُ بَضْعَةٌ مِنّي ، مَن سَرَّها فقد سَرَّني ومَن ساءها فقد ساءني ، فاطمهُ أعزُّ النّاسِ علَيَّ.
فاطمه پاره تن من است، هركه او را شاد سازد مرا شاد كرده و هر كه او را غمين كند مرا غمزده كرده است . فاطمه عزيزترين فرد براى من است .
البحار : ۴۳ / ۲۳ / ۱۷ .
رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله : إنّ فـاطمةَ بَـضْعةٌ مِـنّي ، وهي نورُ عَيْني ، وثَمَرةُ فُؤادي ، يَسوؤني ما ساءها ، ويَسُرُّني ما سَرَّها ، وإنّها أوّلُ مَن يَلْحَقُني مِن أهلِ بيتي
همانا فاطمه پاره تن من است . او نور ديده و ميوه دل من است . آنچه او را غمين كند ، مرا نيز غمزده مى كند و آنچه او را شاد سازد ، مرا شاد مى كند . او نخستين فرد از خاندان من است كه به من مى پيوندد .
أمالي الصدوق : ۳۹۴ / ۱۸ .
حضرت فاطمه علیها السلام سرور زنان عالم
رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله :
ابنَتي فاطمةُ سيّدةُ نِساءِ العالَمينَ.
دخترم فاطمه سرور زنان عالم است .
البحار : ۴۳ / ۲۲ / ۱۳ .
فاطِمَةُ سَيِّدَةُ نِساءِ أهلِ الجَنَّة.
فاطمه ، سرور زنان اهل بهشت است .
مسند أحمد بن حنبل : ۳ / ۸۰ .
أمّا ابنَتي فاطمةُ فهِيَ سيّدةُ نِساءِالعالَمينَ مِن الأوّلِينَ والآخِرِينَ.
واما دخترم فاطمه ، او سرور زنان عالم ، از آغاز تا به انجام است .
نور الثقلين : ۱ / ۳۳۸ / ۱۳۵ .
خشم گرفتن خدا براى خشم فاطمه
رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله لِفاطمةَ عليها السلام :
إنّ اللّه َ يَغضَبُ لِغَضَبِكِ ، ويَرضى لِرِضاكِ.
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به فاطمه عليها السلام ـ : خداوند با خشم تو به خشم مى آيد و با خشنودى تو خشنود مى شود .
كنز العمّال : ۳۷۷۲۵ .
در مصيبت حضرت فاطمه سلام الله علیها
رُوِيَ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ فَاطِمَةَ ( عليهاالسلام ) كَالْمُنَاجِي بِهِ رَسُولَ اللَّهِ ( صلى الله عليه وسلم ) عِنْدَ قَبْرِهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّي وَ عَنِ ابْنَتِكَ النَّازِلَةِ فِي جِوَارِكَ وَ السَّرِيعَةِ اللَّحَاقِ بِكَ قَلَّ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِيَّتِكَ صَبْرِي وَ رَقَ عَنْهَا تَجَلُّدِي إِلَّا أَنَّ فِي التَّأَسِّي لِي بِعَظِيمِ فُرْقَتِكَ وَ فَادِحِ مُصِيبَتِكَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ فَلَقَدْ وَسَّدْتُكَ فِي مَلْحُودَةِ قَبْرِكَ وَ فَاضَتْ بَيْنَ نَحْرِي وَ صَدْرِي نَفْسُكَ فَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِيعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِينَةُ أَمَّا حُزْنِي فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَيْلِي فَمُسَهَّدٌ إِلَى أَنْ يَخْتَارَ اللَّهُ لِي دَارَكَ الَّتِي أَنْتَ بِهَا مُقِيمٌ وَ سَتُنَبِّئُكَ ابْنَتُكَ بِتَضَافُرِ أُمَّتِكَ عَلَى هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ هَذَا وَ لَمْ يَطُلِ الْعَهْدُ وَ لَمْ يَخْلُ مِنْكَ الذِّكْرُ وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمَا سَلَامَ مُوَدِّعٍ لَا قَالٍ وَ لَا سَئِمٍ فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلَالَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلَا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِينَ .
امام على عليه السلام ـ در هنگام خاكسپارى فاطمه عليها السلام ـ : سلام بر تو اى رسول خدا ! از من و دخترت ، كه در كنارت آرميده و زودتر (از ديگران) به تو رسيده. اى رسول خدا، از جدايى دردانه دخترت صبرم لبريز گشته و تاب توان از كفم رفته است . اما ، يادآورى فراق جانگداز تو و مصيبت بزرگ از دست رفتن تو در اين هنگام ، مايه تسلاّى من است ؛ زيرا هرگز از ياد نمى برم آن لحظاتى را كه سرت به سينه من بود و در آغوش من جان دادى و من با دست خود سر تو را بر سنگ آرامگاهت نهادم . همه ما از آن خداييم و همگى به سوى او باز مى گرديم . اينك امانتى (كه به من سپرده بودى) بازگردانيده شد و گروگان دريافت شد . امّا از اين پس ، اندوه من (از غم فراق شما) هميشگى خواهد بود و شبهايم به بيدارى خواهد گذشت ، تا آن گاه كه خداوند سرايى را كه تو در آنى ، برايم برگزيند . بزودى دخترت تو را از ستمها و حق كشيهايى كه امتت ، همداستان ، در حقّ او روا داشتند ، آگاه خواهد ساخت . همه وقايع را از او بپرس و اخبار اوضاع و احوال را از وى جويا شو . اين ستمها در حالى شد كه هنوز از رفتن تو مدتى نگذشته ، و يادت از ميان نرفته بود . بدرودتان باد ، بدرودى وداع گونه ، نه از سر نفرت و بيزارى . پس ، اگر از نزد شما بروم ، به سبب ملال و بى علاقگى نيست و چنانچه بمانم ، نه از آن روست كه به آنچه خداوند به شكيبايان وعده داده است ، بدگمانم .
نهج البلاغه : الخطبه ۲۰۲
بشارت به مهديّ عليه السلام
رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله :
أبْشِري يا فاطمةُ ، فإنّ المهديَّ منك.
بشارت بادا تو را اى فاطمه كه مهدى از توست .
كنز العمّال : ۳۴۲۰۸ .
الإمامُ عليٌّ عليه السلام :
المهديُّ رجُلٌ مِنّا مِن وُلدِ فاطمة
مهدى مــردى از ماست ، از نسل فاطمه .
احاديثي از حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها
فاطمةُ الزَّهراءُ عليها السلام :
مَن أصعَدَ إلى اللّه خالصَ عبادَتِهِ أهبَطَ اللّه ُ عز و جل له أفضَلَ مَصلَحَتِهِ.
هر كه عبادت ناب و خالصانه خود را به درگاه خدا فرا برد ، خداوند عز و جل بهترين كارى را كه به صلاح اوست برايش فرو فرستد .
فَرَضَ اللّه ُ صِلَةَ الأرحامِ مَنماةً لِلعدَدِ.
خداوند صله ارحام را بـه جهت فـزونـى تعداد افراد مقرّر داشته است .
بحار الانوار : ۷۴ / ۹۴ / ۲۳.
فَرَضَ اللّه ُ الصَّلاةَ تَنزِيها مِن الكِبرِ .
خداوند نماز را به منظور دور كردن (انسان) از كِبر واجب فرمود .
بحار : ۸۲ / ۲۰۹ / ۱۹ .
فَرَضَ اللّه ُ الصِّيامَ تَثبِيتا لِلإخلاصِ.
خداوند روزه را براى استوارى اخلاص ، واجب فرمود .
البحار : ۹۶ / ۳۶۸ / ۴ .
ما يَصنَعُ الصائمُ بِصِيامِهِ إذا لَم يَصُنْ لِسانَهُ وسَمعَهُ وبَصَرَهُ وجوارِحَهُ .
اگر روزه دار زبان و گوش و چشم و اعضا و جوارح خود را نگه ندارد ، روزه به چه كارش مى آيد ؟.
دعائم الإسلام : ۱ / ۲۶۸ .
فَرَضَ ... العَدلَ تَسكينا لِلقُلوب .
خـداوند عـدالت را بـراى آرامش دلـها واجب فرمود .
علل الشرائع : ۲۴۸ / ۲ .
فاطمه زهراء عليهاالسلام ـ در مناجات ـ :
اللّهُمَّ بِعِلمِكَ الغَيبَ ، وقُدرَتِكَ عَلَى الخَلقِ ، أحيِني ما عَلِمتَ الحَياةَ خَيرا لي ، وتَوَفَّني إذا كانَتِ الوَفاةُ خَيرا لي.
بـار خدايا ! تـو را بـه علم غيبت و تواناييت بر آفرينش ، سوگند مى دهم كه مرا ، تا وقتى مى دانى زنده بودن برايم بهتر است ، زنده بدارى و هر گاه مرگ برايم بهتر بود ، بميرانيم .
البحار : ۹۴ / ۲۲۵ / ۱ .
فاطمه زهراء عليهاالسلام ـ در يكى از سخنرانى هاى خود ـ :
فَرَضَ اللّه ُ مُجانَبَةَ أكلِ أموالِ اليَتامى إجارَةً مِن الظُّلم.
خداوند پرهيز از خوردن مال يتيم را به خاطر جلوگيرى از ظلم و حقّ كشى واجب فرمود .
البحار : ۷۹ / ۲۶۸ / ۷ .
احاديثي پيرامون حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها
امام صادق عليه السلام : قالَ رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله :
ما بينَ قَبرِي ومِنبَرِي رَوضَةٌ مِن رِياضِ الجَنّةِ ، ومِنبَرِي على تُرْعَةٍ مِن تُرَعِ الجَنّةِ ؛ لأنَّ قَبرَ فاطمةَ صلواتُ اللّه علَيها بينَ قَبرِهِ ومِنبَرِهِ ، وقَبرَها رَوضَةٌ مِن رِياضِ الجَنّةِ ، وإلَيهِ تُرْعَةٌ مِن تُرَعِ الجَنّة.
امام صادق عليه السلام : رسول خدا فرمود :
ميان قبر و منبر من باغى از باغهاى بهشت است و منبر من بر فراز آبراهه اى از آبراهه هاى بهشت است ؛ چون قبر فاطمه ـ صلوات اللّه عليها ـ ميان قبر رسول خدا و منبر اوست و قبر فاطمه باغى از باغهاى بهشت مى باشد و يكى از آبراهه هاى بهشت به سوى آن است .
معاني الأخبار : ۲۶۷ / ۱ .
بحار الأنوار :
كانَت فاطِمةُ عليهاالسلام تَنهَجُ في الصَّلاةِ مِن خِيفَةِ اللّه تعالى.
فاطمه زهراء عليهاالسلام در نماز ، از ترس خداوند متعال ، نفْس نفْس مى زد .
البحار : ۷۰ / ۴۰۰ / ۷۲ .
الإمامُ الباقرُ عليه السلام :
جـاءَت فـاطِمَةُ عليهاالسلام إلى أبي بـكرٍ تَطلُبُ مِيراثَها ، وجاءَ العَبّاسُ بنُ عبدِالمُطَّلبِ يَطلُبُ مِيراثَهُ ، وجاءَ مَعَهُما عليٌّ عليه السلام . فقالَ أبو بكرٍ : قالَ رسولُ اللّه صلى الله عليه و آله : لا نُوَرِّثُ ، ما تَرَكنا صَدَقَةٌ ، وما كانَ النَّبيُّ يَعولُ فعلَيَّ ، فقالَ عليٌّ : «وَرِثَ سُلَيمانُ داودَ « ، وقالَ زكريّا »: يَرِثُني و يَرِثُ مِن آلِ يَعقوبَ» . قالَ أبو بكرٍ : هُو هكذا ، وأنتَ واللّه تَعلَمُ مِثلَ ما أعلَمُ . فقالَ عليٌّ : هذا كِتابُ اللّه يَنطِقُ . فسَكَتُوا وانصَرَفوا
فاطمه عليهاالسلام و عباس ابن عبد المطّلب براى مطالبه ميراث خود نزد ابو بكر آمدند و على عليه السلام نيز همراه آن دو رفت . ابو بكر گفت : رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «ما ارث نمى گذاريم ؛ آنچه بر جاى گذاريم صدقه است .» (ابو بكر گفت :) و خرجى كسانى كه نانخور پيامبر بوده اند به عهده من است . على فرمود : «و سليمان از داود ارث برد» . و زكريّا گفت : «كه از من ارث بَرَد و از خاندان يعقوب (نيز) ارث بَرَد» . ابو بكر گفت : مطلب همين است (كه من از قول پيامبر گفتم) و به خدا قسم كه تو نيز آنچه را من (از حديث پيامبر) مى دانم مى دانى. على فرمود : (امّا) اين كتاب خداست كه (به صراحت در مورد ارث گذاشتن پيامبران) سخن مى گويد . آنان (على و فاطمه و عباس) ديگر چيزى نگفتند و رفتند .
الطبقات الكبرى : ۲ / ۳۱۵ .
امام صادق عليه السلام:
تَسبيحُ فاطمةَ الزهراءِ عليهاالسلام مِنَ الذِكرِ الكثيرِ الذي قالَ اللّه ُ عز و جل : اُذْكُرُوا اللّه َ ذِكْراً كثيراً .
تسبيح فاطمه زهراء عليهاالسلام از جمله همان ذكر كثير است كه خداوند عز و جل فرموده است : «و خدا را بسيار ياد كنيد» .
الكافي : ۲ / ۵۰۰ / ۴.