اخبار مدیریت حج و زیارت خراسان شمالی
اباصلت در آخرين جمعه ماه شعبان، به خدمت حضرت امام رضا(ع) ميرود، حضرت ابتدا به او ميفرمايند «اى اباصلت ماه شعبان بيشترش گذشت و اين جمعه آخر آن است، پس آنچه از اعمال خير اين ماه كه از انجام آن كوتاهى كرده اى در اين چند روزى كه باقى مانده، تدارك كن».
استغفار و روزه در اين ماه بسيار سفارش شده است به ويژه روزه سه روز پاياني شعبان المعظم و اتصال آن به ماه مبارك رمضان از فضيلت بالايي برخوردار است. اباصلت در آخرين جمعه ماه شعبان، به خدمت حضرت امام رضا(ع) ميرود، حضرت ابتدا به او ميفرمايند «اى اباصلت ماه شعبان بيشترش گذشت و اين جمعه آخر آن است، پس آنچه از اعمال خير اين ماه كه از انجام آن كوتاهى كرده اى در اين چند روزى كه باقى مانده، تدارك كن». ادامه امام افزود: «بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفيد است و ترك آنچه براى تو فايده اى ندارد؛ دعا، استغفار و تلاوت قرآن را افزون كن، از گناهان و نافرمانيهايت به سوى خدا باز گرد و توبه نما، تا اين ماه خدا به تو رو كرده در حالى كه تو با خدايت اخلاص ورزيده باشى و امانتى بر گردن خود باقى مگذار مگر آنكه آن را ادا كنى». قدر و منزلت اين ماه را به لحاظ معنوي و تقوايي از ماه هاي ديگر بيشتر است و در اين ماه به انجام معروفات و عبادات تأكيد شده از اين رو مراقبت در اين ماه بايد صورت گيرد، هر چه ماه و روز عزيز تر باشد نافرماني ها، شديدتر و معصيت در آنها اشدّ است. ديون و اماناتي كه بر گردن ما است در اين ماه ادا كنيم زیرا اين ديون چه امانات مردم، مطالبات شرعي و مالي، غيبت، كوتاهي در حق پدر و مادر و همسر باشد بايد ادا كرد؛ ممكن است برخي حقوق واجب نباشد ولي براي انسان كامل باشد مثل حُسن خُلق، عذرخواهي، نرمي زبان و گفتار نيز بايد برآورده شود. بزرگی فرموده است : «در دلت كينه هيچ مؤمنى نباشد مگر اينكه آن را از دل بيرون كنى، هيچ گناهى را كه مرتكب بوده اى وامگذار مگر آنكه آن را رها كرده و از آن دورى گزينى، از خداوند پروا داشته باش، در امور نهان و آشكارت بر او توكّل و اعتماد كن، هر كس بر خدا توكّل كند همانا خداوند او را كافى است، زيرا خداوند كار خود را به انجام مي رساند و براى هر چيز اندازه اى قرار داده است». اين دعا را در مابقي ماه شعبان زياد بگو «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِي مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِيمَا بَقِيَ مِنْهُ؛ خدايا اگر در آنچه از ماه شعبان گذشت من را مورد مغفرتت قرار ندادي، در مابقيش من را مورد آمرزش و رحمت قرار بده، زيرا خداوند تبارك و تعالى در اين ماه مردم بسيارى را به جهت احترام ماه مبارك رمضان از آتش آزاد مى كند. براي اينكه خودمان را خالص كنيم، چون مي خواهيم وارد در ماه رمضان شويم، ماه رمضان ماه ضيافت الهي است و خدا ما را دعوت كرده، ميخواهيم برويم سر سفره اش بنشينيم، پس خود را بايد تطهير كرد. روزه در اين ماه بسيار سفارش شده و كساني كه روزه برگردن دارند بهتر است در اين ماه قضاي روزه كنند تا ثواب اين ماه را نيز دربرگيرد، پيامبر اكرم (ص) در اين ماه دائم روزه مي گرفتند و در حال استغفار بودند. غضب معضل اجتماعي روز يكي از معضلات اجتماعي روز عصبانيت است و طبيعي است انسان در مقابل امور ناراحت كننده و ناخوشايند ناراحت شود ولي انسان بايد فكر كند چرا بايد در مقابل اين اعمال ناراحت شود؟ گاهي ناراحتي بيجاست و برخي غضب ها منشأ خودخواهي و كبر دارد. ممكن است فردي به انسان بگويد كارت درست نبوده، انسان هاي خود ساخته حرف را شنيده، قبول كرده و حتي تشكر مي كند اما افرادي كه به اين معرفت نرسيده اند ناراحت شوند كه چرا اين حرف را به من مي زند؛ در اين مرحله است در مقابل برخوردي كه با انسان مي شود بايد تفكر كرد كه آيا جا دارد ناراحت شود يا خير؟ با فرض اين كه از كسي و عملي عصباني شده ایم، حال چه بايد كرد، اگر كسي به ما فحشي به ناحق دهد ما ناراحت مي شويم، آيا فحش را با فحش جواب مي دهند؟ تعليمات اسلام اين را قبول نمي كند كه انسان در مقابل كار بد همان را تكرار كند پس چه بايد كرد؟ اين جا جايي است كه فرد امتحان مي شود، عكس العمل مؤمنان بيشتر به چشم مي آيد چون سبب كاهش معنويتش مي شود؛ پس دلسوزي، امر به معروف و نهي از منكر و ارشاد بهترين راه حل است. فرض كنيم به اين مرحله نرسيده عكس العمل شديد اين است كه فحش را با فحش بيشتر، كار خلاف را با خلاف بدتري جبران كنيم، تفكر در اين موارد مي تواند غضب را كنترل كند. غضب كليد هر بدي است به خاطر اين حالت انسان به خيلي از معاصي مبتلا مي شود، نظير قتل نفس؛ بيشتر جنايات به خاطر يك عصبانيت است، اگر فرد همان جا خودش را كنترل كند اتفاق نمي افتد، غضب انسان را به معاصي، تهمت و غيبت وادار مي كند. غضب را از بين برنده ايمان می باشد: در مقابل غيظ بايد كظم غيظ داشت كسي كه كظم غيظ كند و خشم خود را فرو خورد خداوند جان و قلب او را از ايمان پر مي كند و به قلبش ايمان، امنيت و آرامش مي دهد.