3 جمادي الثانی شهادت حضرت فاطمه‌ي زهرا(س)
شرح مناسبت :
حضرت فاطمه (س) یکی از پنج تن آل عبا و چهارده معصوم است که پیامبر اکرم (ص) او را برترین زن دو عالم معرفی کرده است. پدر ایشان حضرت محمد (ص) و مادرشان خدیجه کبری (س) نام دارد. حضرت زهرا (س) همسر امام علی (ع) و مادر گرانقدر امام حسن (ع)، امام حسین (ع)، حضرت زینب (س) و ام‌کلثوم است. در قرآن کریم آیه تطهیر، سوره کوثر، آیه اطعام و آیه مودت در شأن این بانوی بزرگوار نازل شده است. حضرت زهرا (س) در بیستم جمادی‌الثانی سال پنجم پس از بعثت در مکه مکرمه به دنیا آمد.
در روایات تاریخی آورده شده است که پس از رحلت پیامبر (ص)، دشمنان به دستور حاکمان وقت به خانه حضرت فاطمه (س) یورش برده و قصد داشتند به زور وارد خانه شوند. حضرت زهرا (س) در تلاش برای جلوگیری از ورود آنان، طوری میان درب و دیوار قرار گرفت که آسیب زیادی دید و بچه‌ای که در شکم داشت، سقط شد. پس از آن ابوبکر به عنوان خلیفه وقت به همراه عمر برای دلجویی نزد فاطمه زهرا (س) آمدند که با سخنان نکوهش آمیز ایشان مواجه شدند. حضرت فاطمه زهرا (س) قبل از شهادت به امام علی (ع) وصیت کرد که دوست ندارد افرادی که به او ستم کرده‌اند بر پیکرش نماز بخوانند و درخواست کرد که او را مخفیانه دفن کنند تا محل دفن ایشان مخفی بماند. این حوادث حضرت فاطمه زهرا (س) را به بستر بیماری کشاند و همین بیماری به شهادت ایشان منجر شد.
حضرت فاطمه زهرا (س) در طول زندگی خود برای حفظ اسلام ناب محمدی، ادای حق ولایت و پا نگرفتن منافقین تلاش فراوانی کردند و در نهایت برای تحقق این اهداف به شهادت رسیدند.
با توجه به وصیت حضرت زهرا (س) در مورد اینکه ایشان را مخفیانه دفن کنند، محل دفن ایشان مشخص نیست و در این مورد نقل قول‌های مختلفی وجود دارد. روضة النبی، خانه حضرت فاطمه و امام علی (ع)، قبرستان بقیع و خانه عقیل بن ابی‌طالب مکان‌هایی هستند که برای محل دفن حضرت زهرا (س) ذکر شده‌اند.