آنچه در ادامه مشاهده می فرمایید بخشی از گزارش مفصلی است که یکی از سایت های فرهنگی تحت عنوان رسانه های جهان اربعین را چگونه پوشش دادند منتشر نموده است :
روزنامه ایندیپندنت در گزارشی به معرفی مراسم اربعین حسینی پرداخت و آن را "بزرگترین مراسم مذهبی جهان " توصیف کرد.
ایندیپندنت مراسم اربعین را به لحاظ تعداد شرکت کنندگان با مراسم حج ابراهیمی و یک مراسم مذهبی پرجمعیت هندوها مقایسه کرده و در عین حال آن را از این نظر که زائران ممکن است هدف اقدامات تروریستی قرار بگیرند خطرناکترین مراسم مذهبی جهان دانسته است!!!
در این گزارش آمده است: یکی از بزرگترین زیارت های جهان در حال برگزاری است ،میلیون ها شیعه با به خطر انداختن جان خود به عراق سفر می کنند.
آنها عازم کربلا در 62 مایلی (در حدود 100 کیلومتری) جنوب غربی بغداد می‌شوند تا روز مقدس اربعین را در این شهر که پیش از این بارها هدف حملات تروریستی قرار گرفته است، باشند. اربعین پایان چهلمین روز عزاداری شهادت امام حسین[علیه السلام] نوه حضرت محمد[صلی الله علیه واله] در سال 680 میلادی است شیعیان مسلمان ایشان را امام سوم خود می‌دانند و به خاطر شهادت و بریده شدن سر ایشان و یارانشان در کربلا به دست سپاهیان یزید، عزاداری می‌کنند.
شهر کربلا که محل حرم امام حسین است، سال 2013 مقصد 20 میلیون زائر از 40 کشور جهان بود. مراسم مذهبی «کومبه میلا» متعلق به هندوها شاید بزرگترین مراسم مذهبی دنیا باشد اما این مراسم هر سه سال یکبار برگزار می‌شود و مراسم حج هم که به صورت سالانه برگزار می‌شود، هر سال تنها میزبان حدود 2 میلیون زائر است.
ده‌ها مسلمان شیعه سال گذشته در مراسم اربعین از سوی گروه تروریستی داعش و شبه‌نظامیان سلفی با بمبگذاری‌های انتحاری جان خود را از دست دادند. گروه تروریستی داعش، شیعیان مسلمان را مرتد می‌خواند و آنان را در کمپین خونین خود هدف قرار می‌دهد تا خلافت افراط‌گرایانه خود را در سراسر عراق و سوریه برپا کند. تدابیر امنیتی شدیدی در اطراف کربلا به مناسبت ورود زائران وجود دارد، اما بسیاری ترجیح می‌دهند که فاصله 90 کیلومتری نجف تا کربلا را که نزدیک مناطق تحت کنترل داعش است، در روز اربعین پیاده طی کنند.
خبرگزاری رویترز هم در گزارشی با اشاره به روانه شدن سیل زائران شیعه به عراق از نگرانی مقامات این کشور بابت مسائل امنیتی خبر داد.
در گزارش رویترز آمده است : میلیون ها نفر از زائران شیعه از سراسر عراق و کشورهای همسایه، این هفته به شهر کربلا می روند تا در مراسم مذهبی که مقامات می گویند ستیزه جویان افراطی قصد دارند هدف حمله قرار دهند، شرکت کنند.
در حال حاضر صدها هزار نفر از مؤمنان شیعه، بسیاری از کشور همسایه ،ایران، برای انجام مراسمی که در روز مقدس اربعین،در روز شنبه به اوج خود می رسد،به کربلا سفر کرده اند. اربعین آخرین روز از 40 روز عزاداری برای امام حسین است که 13 قرن پیش به شهادت رسید.
جاده ها و بزرگراه های سراسر عراق مملو از زائران سیاه پوشی است که با پای پیاده به کربلا می روند ، سفر که ممکن است چند روز به طول انجامد.
مراسم اربعین بارها هدف حملات شبه نظامیان (تکفیریها) قرار گرفته است. امسال اولین باری است که مراسم اربعین در حالی برگزار می شود که داعش کنترل بسیاری از شمال و غرب عراق را تصرف کرده اند.
حیدر العبادی نخست وزیر عراق چندی پیش در سفر به کربلا گفت"ما اطلاعاتی داریم که آنها سعی خواهند کرد بین جمعیت زائران نفوذ کرده و غیرنظامیان را بکشند."
وی گفت که نیروهای امنیتی هر گونه تلاش برای مختل کردن مراسم اربعین را خنثی خواهند کرد، اما آنها با چالشی مضاعف روبرو هستند."
رویترز در ادامه می نویسد امسال سیل زائران خارجی باعث شد عراق نیاز به روادید را لغو کند.
یک مقام اداره مهاجرت عراق گفت: هزینه های ویزا، که به طور معمول 40دلار است ، به طور کامل حذف شده و تصویری از مرز شلمچه عبور ایران (15 کیلومتری) شرق بصره پوشی نشان می دهد که هر روز که ورودی ها باز می شوند هزاران نفر به عراق سرازیر می شوند.
"سرلشکر صدام عبدالصاحب مدیر مرز شلمچه گفت" این اولین بار در تاریخ این مرز است که ما شاهد چنین ازدحامی هستیم."
او گفت آخرین مورد قابل مقایسه بعد از تهاجم سال 2003 به عراق به رهبری ایالات متحده بود که باعث سرنگونی دیکتاتور صدام حسینی شد، که جنگ هشت ساله با ایران را به راه انداخت و مراسم اربعین را ممنوع کرد.
جاسم عابد معاون فرماندار کربلا گفت: در حال حاضر 2 میلیون خارجی ، عمدتا ایرانیان، وارد کربلا شده اند و میلیونها نفر دیگر از داخل عراق، که اکثریت آنها شیعه هستند وارد این شهر شده اند.
المانیتور هم در گزارشی به تشریح چند و چون مراسم اربعین پرداخت و به نقل از مدیر سابق شبکه ماهواره ای النجف نوشت: "این رویداد مذهبی بزرگترین تجمع در جهان است."
علی مومن مدیر سابق تلویزیون ماهواره ای نجف به ابعاد اجتماعی این مناسبت مذهبی پرداخت.
او به المانیتور گفت:، "این رویداد مذهبی بزرگترین گردهمایی در جهان است. زیرا تعداد شرکت کنندگان از 15 میلیون نفر -یعنی یک سوم جمعییت عراق- فراتر می رود."
او در ادامه گفت: " نکته جالب در مورد این جمعیت انسانی این است که همه اقشار جامعه در آن شرکت دارند. با وجود ویژگی های مذهبی این مراسم، مردم غیر مذهبی نیز در آن شرکت می کنند، علاوه بر آنها بی سوادان ، دارندگان مدارک تحصیلی دانشگاهی بالا، و مردم عادی و رهبران کشور نیز در آن حضور می یابند."
کریم علبی، عضو شورای شهر حمزه غربی ( در20 کیلومتری جنوب بابل)، تصاویری از شهدای ارتش عراق را در موکب خود به نام غریب طوس واقع در جاده کربلا، آویزان کرده است. او به این دلیل این تصاویر را آویخته است چون جنگ ارتش عراق علیه داعش را بازتابی از نبرد کربلا می داند.
حاج امین حسن، اسپانسر یک کاروان مذهبی، به المانیتور گفت که شکست داعش در جرف الصخر به برکت امام حسین محقق شده است. او گفت "این یکی از معجزات امام است."
حسن سلمان، نویسنده و رئیس هیات امنا شبکه رسانه های عراق (IMN)، به المانیتور گفت: "زیارت اربعین ازعمق تاریخی، ا و مذهبی، به خصوص برای شیعیان برخوردار است. همچنین این مراسم از ابعاد سیاسی روشنی برخوردار است. "
سلمان افزود: "حتی افراد بیمار و معلول هم به امید بهبودی،در این پدیده انسان دوستانه شرکت می کنند. "
المانیتور در پایان گزارش خود می نویسد :صرف نظر از مواضع ضد و نقیض در این بزرگداشت که ناشی از اعتقادات مذهبی متفاوت است، همه موافقند که این بزرگترین گردهمایی است که در آن مردم به شدت و با شور و شوق شرکت می کنند تا به یکدیگر کمک کنند ، که این امر به آنها احساس قدرت و امنیت می دهد.
المانیتور در گزارش دیگری به افتتاح بزرگراه"یا حسین" اشاره کرده و آن را در تسهیل ورود زائران به کربلا بسیار مثمر ثمر میداند.
جاسم الموسوی تحلیلگر سیاسی و روزنامه نگار عراقی در مورد این جاده می گوید" این جاده شاید اولین جاده مذهبی جهان باشد.این جاده مردمی را که با ناعدالتی روبرو هستند با هم متحد می سازد و انسجام انسانی بین فقرا و اغنیا،مردم عادی و مقامات برقرار می کند زیرا همگی در این مراسم شرکت می کنند.
روزنامه هافینگتون پست در مقاله ای تحت عنوان : " بزرگترین حرکت زائرانه‌ی جهان در جریان است اما شما هرگز چیزی از آن نشنیده‌اید!" به زیارت اربعین حسینی و پیاده روی ملیونها زائر به سوی کربلای معلی پرداخته است.
در این مقاله که به قلم سید مهدی المدرسی نوشته شده امام حسین علیه السلام را نماد فراگیر، بی‌حد‌و‌مرز و فرامذهبی از آزادی و مهربانی معرفی کرده وبه تشریح این پیاده روی عظیم پرداخته شده است . این مقاله جمعیت زائران را پنج برابر زائران حج می خواند. و آن را بسیار برجسته تر از آیین پر جمعییت هندوها ،کومبه ملا،می داند. در ادامه این مقاله به ویژگی های خاص زیارت اربعین حسینی از جمله برگزاری آن در موقعیت های خطرناک و تهدیدات مختلف، شرکت کردن پیروان سایر ادیان و مذاهب در آن و همچنین نحوه میزبانی بی مانند از شرکت کننده گان در این مراسم پرداخته شده است.
در این مقاله آمده است:
این حرکت حج یا کومبه‌میلای (kumbh mela) هندوها نیست. این حرکت با عنوان «اربعین» مشهور بوده و پرجمعیت‌ترین اجتماع جهان است و احتمالا شما هرگز چیزی درباره آن نشنیده‌اید. نه تنها تعداد این افراد از زائران مکه بیشتر است (درواقع ۵ برابر آن است)، بلکه از کومبه ملا نیز برجسته تر است؛ زیرا کومبه میلا تنها هر سه سال یکبار برگزار می‌شود. خلاصه، اربعین هر اجتماع بشری دیگری بر روی کره زمین را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. جمعیت مراسم اربعین سال گذشته به ۲۰ میلیون نفر رسید یعنی 60 درصد کل جمعیت عراق، و هر سال هم بیشتر می شود.
از همه مهم‌تر، مراسم اربعین یک مراسم منحصربه‌فرد است؛ زیرا در موقعیتی برگزار می‌شود که به لحاظ ژئوپلتیکی متشنج و خطرناک است. داعش، شیعه را دشمن خونی خود می‌پندارد. از این رو، هیچ چیز بیشتر از این گروه‌های ترور را به خشم نمی‌آورد که ببینند زائران شیعه به خاطر بزرگترین نمایش اعتقادشان گرد هم می‌آیند.
مراسم اربعین یک ویژگی خاص دیگر هم دارد. هرچند اربعین مشخصاً یک مراسم شیعی است، سنی‌ها و حتی مسیحیان، ایزدی‌ها، زرتشتی‌ها و... نیز هم برای زیارت و هم به‌عنوان خادم زائران در این مراسم شرکت می‌کنند. با توجه به ماهیت انحصاری آیین‌های دینی ، این اتفاق بسیار مهم است و این تنها می تواند یک معنا داشته باشد: مردم ـ فارغ از هر رنگ و‌نژادی ـ حسین‌بن‌علی را نماد فراگیر، بی‌حد‌و‌مرز و فرامذهبی آزادی و ایثار می‌دانند.
در ادامه مقاله به دلایل ناآگاهی مردم جهان از این مراسم اشاره شده و آمده است:
اما چرا شما هیچ‌گاه درباره این مراسم چیزی نشنیده‌اید؟ احتمالاً به این قضیه مربوط است که رسانه‌ها عموماً ، بیشتر با تصویری منفی، سیاه و افراطی سرو کار دارند تا روایتی مثبت و امیدبخش ، بخصوص وقتی با اسلام مواجه می‌شوند. اگر چندهزار معترض ضدمهاجرت در خیابان‌های لندن جمع شوند، در سرخط‌های خبری جای خواهند داشت. به راهپیمایی دموکراسی‌خواهانه در هنگ کنگ یا تجمع ضد پوتین در روسیه نیز به همین میزان توجه خواهد شد. اما تجمعی بیست میلیونی در محیطی متشنج سرشار از ترور و ناعدالتی حتی در بخش‌های خبری تلویزیونی جایی ندارد. اما تحریمی نانوشته بر این حرکت باشکوه تحمیل می‌شود؛ حتی اگر تمام مؤلفه‌های یک پدیدهٔ چشم‌گیر را داشته باشد؛ مؤلفه‌هایی مانند جمعیت چشم‌گیر، اهمیت سیاسی، پیام انقلابی، محیط متشنج و اصالت. اما اگر این داستان از زیر دست سردبیران بخش‌های خبری شبکه های خبری مهم درز کند، موج می‌آفریند و افرادی زیادی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.
در ادامه این مقاله به شرح حال جوانی استرالیایی پرداخته شده که با تماشای اتفاقی چند ثانیه از راهپیمایی عظیم اربعین در سال 2003 اسلام آورده است.
در میان افراد بی‌شماری که تحت تاثیر این مراسم خاص بودند، جوانی استرالیایی بود که چندین سال پیش با او ملاقات داشتم و به‌تازگی اسلام آورده بود. واضح است که کسی به‌راحتی دین‌ش را تغییر نمی‌دهد. بنابراین، وقتی از او جویا شدم، گفت که همه چیز از سال ۲۰۰۳ شروع شد. یک شب، همان‌طور که صحنه‌ای از حرکت میلیونها نفر به سمت شهر کربلا را در خبر‌ها مشاهده می‌کرد، با اسم فردی مواجه شد که هیچ‌گاه آن را نشنیده بود: «حسین». برای اولین بار در دهه‌های گذشته و در یک رخدادی که در سرتاسر جهان به تصویر کشیده می‌شد، جهان توانسته بود شمه‌ای از حرکتی را ببیند که پیش‌تر در عراق ممنوع شده بود.
وقتی که رژیم بعثی عراق سقوط کرد، بینندگان غربی مشتاق بودند که ببینند عراقی‌هایی که هم‌اکنون از دست کنترل دیکتاتور خلاص شده‌اند، چه عکس‌العملی خواهند داشت. «جمهوری وحشت» سقوط کرده بود. آن جوان استرالیایی می‌گفت که دائم از خودش می‌پرسید که کربلا کجاست و چرا همه رو به سوی آن دارند؟ حسین(ع) کیست که چنین شوری به پا کرده که مردمان بعد از چهارده قرن برای عزای او می‌آیند؟
آنچه او در یک گزارش شصت‌ثانیه‌ای دیده بود تکان‌دهنده بود؛ زیرا این تصویر بر خلاف آن چیزی بود که قبلا دیده بود. پیوند قوی‌ای باعث شده بود که مردمان مانند براده‌هایی باشند که هرچه به مغناطیس لامَفَرّ حسینی نزدیک می‌شوند تجمعشان بیشتر شود. آن جوان استرالیایی گفت: اگر می‌خواهید یک دین حی و حیات‌بخش را ببینید، به کربلا بیایید.
چه‌طور مردی که ۱۳۹۶ سال پیش کشته شده است این‌چنین حی و حاضر است که میلیونها نفر مصیبت او را مصیبت خود می‌دانند؟ بعید است که آدم‌ها وارد نزاعی شوند که دغدغهٔ شخصی‌ای نسبت به آن نداشته باشند. از سوی دیگر، اگر احساس کنید که کسی به خاطر آزادی شما، حق برخورد عادلانه با شما و حق زندگی باشرافت برای شما جنگیده است، احساس می‌کنید که علاقهٔ زیادی به او دارید و دل‌بستهٔ او هستید تا آنجا که بعید نیست که به باور‌ها و عقاید او روی بیاورید و تغییر دین یا مذهب بدهید.
مقاله نویس هافینگتون پست سپس به واقعه عاشورا و نحوه شهادت امام حسین (ع) و عزاداری مردم در دهه اول محرم و سپس اربعین پرداخته و در ادامه تجربه خود از حضور در مراسم اربعین را تشریح کرده است:
من به کربلا، شهر اجدادیم، سفر کردم تا بفهمم که چرا این شهر این‌قدر همگان را از خود بی‌خود می‌کند. مشاهده کردم که حتی بزرگترین لنزهای دوربین‌ها هم برای به تصویر کشیدن روح این اجتماع پرجوش و خروش اما آرام و ایمن کوچک‌اند.
بهمنی از مردان، زنان و کودکان اما غالبا سیاهپوش از این کران تا آن کران را پر کرده‌اند. جمعیت آن‌قدر زیاد است که صدها مایل را بند آورده بودند.
فاصلهٔ ۴۲۵مایلی میان شهر بندری بصره تا کربلا مسیری طولانی است که معمولاً با ماشین طی می‌شود اما به‌طور خارق‌العاده‌ای در این مراسم، افراد با پای پیاده آن را می‌گذرانند. دو هفتهٔ کامل طول می‌کشد تا زائران این مسیر را طی کنند. آدم‌ها با سن‌های مختلف زیر آفتاب سوزان روز و سرمای استخوان‌سوز شب این مسیر را پیاده می‌روند. آنها از میان مسیرهای ناهموار و از دل نقاط تمرکز تروریست‌ها و از نقاط خطرناک عبور می‌کنند. زائران حتی سازوبرگ‌های اولیه را با خود ندارند و تنها وسایل کمی همراه با عشق آتشینشان به «مولا» حسین را با خود می‌آورند. پرچم‌ها و بنر‌ها مقصود این سفرشان را به آنها یادآوری می‌کند:
جان بعد از حسین بی‌ارزش است
مرگ و زندگی‌م یک‌سان است
رواست که مرا مجنون بخوانند
در ادامه این مقاله به پذیرایی رایگان عراقی ها از زائران اشاره شده و آمده است:
یکی از بخش‌های این حرکت زائرانه که هر بیینده‌ای را به شگفتی وامی‌دارد مشاهدهٔ هزاران موکبی است که همراه با آشپزخانهٔ سیار هستند و توسط روستاییانی ساخته شده است که در محدودهٔ مسیر پیاده‌روی زائران زندگی می‌کنند. موکب‌ها جاهایی هستند که تمام مایحتاج زائران در آنجا تأمین می‌شود. از غذای تازه گرفته تا جای استراحت؛ از تلفن رایگان بین‌المللی گرفته تا گهواره‌های کودکان؛ همه چیز رایگان است. درواقع، لازم نیست در این مسیر ۴۰۰مایلی، زائران چیزی غیر از لباس‌هایشان را به همراه داشته باشند.
شگفت‌تر از آن نحوهٔ دعوت از زائران برای خوردن و نوشیدن است. فعالان موکب‌ها به میان راه آمده و به زائران التماس می‌کنند تا پیشنهاد آنها را قبول کنند. غالبا این پیشنهاد شامل سرویس کاملی است که در شأن پادشاهان است. ابتدا پا‌هایتان را ماساژ می‌دهند؛ سپس یک وعدهٔ غذای لذیذ به شما می‌دهند؛ سپس از شما دعوت می‌کنند تا در فاصله‌ای که لباس‌هایتان را می‌شویند و اتو می‌کنند، استراحت کنید. البته همهٔ این‌ها را با افتخار انجام می‌دهند.
برای آن‌که شمه‌ای از ماجرا را درک کنید، به این نکته توجه کنید. پس از زلزلهٔ هائیتی و با حمایت و هم‌دلی جهانی، برنامهٔ غذای جهانی سازمان ملل اعلام کرد که با تلاش‌های زیادش، نیم‌میلیون وعدهٔ غذایی تحویل داده است. ارتش ایالات متحده منابع عظیمی از آژانس‌های فدرال را فراهم کرد و اعلام کرد که در مدت پنج‌ماه بعد از این فاجعهٔ انسانی، ۴. ۹ میلیون وعدهٔ غذایی به اهالی هائیتی تحویل داده شده است. حالا این را مقایسه کنید با تعداد بیش از ۵۰ میلیون وعدهٔ غذایی در روز در طول مراسم اربعین که برابر است با حدود ۷۰۰ میلیون وعدهٔ غذایی برای تمام مدت این مراسم. تمام این غذا‌ها نه با سازمان ملل متحد یا هر خیریهٔ بین‌المللی دیگری بلکه توسط کارگران و کشاورزان فقیری تأمین شده است که عاشق این‌اند که به زائران خدمت کنند و تمام سال پس‌انداز می‌کنند. همه چیز، مانند امنیت این مراسم، غالباً بر عهدهٔ رزمندگان داوطلبی است که یک چشم بر داعش دارند و یک چشم بر محافظت از مسیر پیاده‌روی زائران. یکی از افراد فعال در موکب‌ها می‌گوید: «برای آن‌که ببینید اسلام چه آموزه‌هایی دارد، به رفتار چندصد تروریست وحشی نگاه نکنید. بلکه به از جان گذشتگی بی‌چشم‌داشتی نگاه کنید که میلیونها زائر اربعین از خود نشان می‌دهند.»