ولادت پيشواي هشتم مسلمانان، حضرت امام رضا(ع)(۱۴۸ ق)
شرح مناسبت:
حضرت امام علي بن موسي الرضا(ع) در مدينهي منوره به دنيا آمد. ابوالحسن كنيه و رضا، صابر، رضي و وفيّ از القاب آن حضرت ميباشند. مادرش امالبنين كه تكتم، نجمه و طاهرهاش نيز ميخوانند. هارون الرشيد، محمد امين و عبداللَّه مأمون در زمان امام رضا(ع) خلافت كردند. تنها فرزند امام رضا(ع) حضرت جوادالائمه(ع) ميباشد. آن حضرت در اواخر عمر، به درخواست مامون عباسي، به مرو رفته و به اصرار خليفه، ولايتعهدي او را ميپذيرد. با پذيرش ولايتعهدي، مامون قصد داشت هم امام را تحت نظرِ خود داشته باشد و هم خود را دوستدار اهل بيت عنوان كرده و از محبوبيت برخوردار گردد. اما سرانجام مامون، خود، امام را به شهادت رساند
آیات و روایات متناسب با ولادت امام رضا عليه السلام:
ابراهيم بن عبّاس :
و كانَ [أبُوالحسَنِ الرِّضاعليه السلام] كَثيرَ المَعروفِ والصَّدَقَةِ فِي السِّرِّ
امام رضاعليه السلام در پنهان بسيار نيكي ميكرد و صدقه ميداد
بحار الأنوار ، ج ۴۹ ، ص ۹۱
معروف الكرخي :
دَخَلَ الرِّضاعليه السلام الحَمّامَ فَقالَ لَهُ بَعضُ النّاسِ : دَلِّكني يا رَجُلُ! فَجَعَلَ يُدَلِّكُهُ فَعَرفُوهُ فَجَعَلَ الرَّجُلُ يَعتَذِرُ مِنهُ و هُوَ يُطَيِّبُ قَلبَهُ و يُدَلِّكُهُ
امام رضاعليه السلام وارد حمام شد . مردي به ايشان گفت : "اي مرد! پشتم را كيسه بكش ." امام شروع به اين كار كرد. كساني آن حضرت را شناختند . (آن گاه مرد وي را شناخت) و عذر خواهي كرد ؛ اين در حالي بود كه امام او را دلداري ميداد و پشتش را كيسه ميكشيد
مناقب آل أبي طالب ، ج ۳ ، ص ۴۷۱
سخنان برگزيده امام رضاعليه السلام :
مَن طَلَبَ الأمرَ مِن وَجهِهِ لَم يَزِلَّ ، فَإن زَلَّ لَم تَخذُلهُ الحِيلَةُ
آنكه كار را از راهش بجويد نميلغزد ، و اگر بلغزد راه چاره در پيشرو دارد
بحار الأنوار، ج ۷۱، ص ۳۴۰
مَن سَألَ اللَّهَ التَّوفيقَ و لَم يَجتَهِد فَقَدِ استَهزَأَ بِنَفسِهِ
هر كس از خدا توفيق بخواهد و تلاش نكند ، خود را مسخره كرده است
ميزان الحكمه ، ح ۲۷۹۰ .
إيّاكَ أن تَتبَعَ النَّفسَ هَواها فَإنَّ في هَواها رَداها
مبادا از هواي نفس پيروي كني كه در آن نابودي نهفته است
مشكاة الأنوار ، ص ۴۵۵ .
أفضَلُ المالِ ما وُقِي بِهِ العِرضُ
بهترين مال آن است كه آبرو با آن محفوظ بماند
بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۵۲ .
مَن لَقِيَ فَقيراً مُسلِماً فَسَلَّمَ عَلَيهِ خِلافَ سَلامِهِ عَلَي الأغنياءِ لَقِي اَللَّهَ يَومَ القِيامَةِ و هُوَ عَلَيهِ غَضبانٌ
هر كس مسلمان فقيري را ديدار كند و برخلاف سلامي كه به ثروتمندان ميكند، به او سلام كند ، روز قيامت در حالي به ديدار خدا ميرود كه بر او خشگمين است
عيون أخبار الرّضاعليه السلام ، ج ۲ ، ص ۵۲ .
لَم يَخُنكَ الأمينُ و لكِن ائتَمَنتَ الخائنَ
امين به تو خيانت نميكند ، امّا تو خائن را امين ميشماري
بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۳۵ .
مَا التَقَتْ فِئَتانِ قَطُّ إلّا نُصِرَ أعظَمُهُما عَفواً
از ميان دو گروهي كه با هم روبهرو ميشوند ، پيروزي با گروهي است كه بخشش بيشتري داشته باشد
بحار الأنوار ، ج ۷۱ ، ص ۴۵۲ .
النّاسُ ضَربانِ : بالِغٌ لايَكتَفِي و طالِبٌ لايَجِدُ
مردم دو گونهاند : يابندهاي كه [به يافتهاش] بسنده نميكند، و جويندهاي كه نمييابد
بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۲۵۳ .