حضرت زهرا(س) از كودكي تحت راهنمايى‏هاي پدرش، پيامبر اكرم(ص) با معارف عالي الهي آشنا شد. ايشان از جمله خواص درگاهِ خداوند بود كه از سرچشمه‏ي علوم الهي بهره‏ي فراواني داشت. حضرت زهرا(س) دختر رسالت، همسر ولايت و مادر امامت مي‏باشد و او حلقه‏ي اتصال نبوَّت و امامت است. فاطمه‏ي زهرا(س) در سراسر زندگي خود، سخاوت، ايثار، گذشت، صبر، قناعت، عبادت پروردگار و كمك به زيردستان را به زيباترين شكل ممكن جلوه گر ساخت وانسان‏هاي بزرگ و تاريخ‏سازي همچون امام حسن(ع) و امام حسين(ع) در دامانِ او پرورش يافتند. سوم جمادي الثاني به روايتي سالروز شهادت حضرت صديقه‏ي طاهره، فاطمه‏ي زهرا(س) مي‏باشد. آن بانو، پس از پدر بزرگوار خويش، اولين شخص از خاندان بني‏هاشم است كه به آن حضرت ملحق شده است. حضرت زهرا(س) در هنگام شهادت هجده سال سن و چهار فرزند به نام‏هاي امام حسن(ع)، امام حسين(ع) و حضرت زينب(س) و ام كلثوم(س) داشت.